- карахтӣ
- [کرختي]ҳолати карахт будан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
карахт — [کرخت] 1. сахт; шахшуда 2. беҳисшавии баъзе аъзои бадан ё тамоми он аз сармо ё ба ягон иллати дигар, хобрафтагии дасту пой, хадар 3. маҷ. одами камҳуши гаранги сусткор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бедардгардонӣ — [بي دردگرداني] рафъи ҳисси дард, карахт кардан (ба воситаи дору) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беҳисс — [بي حس] 1. он ки қобилияти ҳис надорад, беэҳсос: беҳиссу ҳаракат истодан (хобидан) 2. он, ки ба нозукиҳо сарфаҳм намеравад, назокатро фарқ намекунад; кундфаҳм; беҳис кардан ба воситаи дору карахт кардан (ягон узви баданро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беҳиссӣ — [بي حسي] 1. беҳис будан; эҳсос накардан; беҳушӣ; карахтӣ, беҳаракатӣ 2. дарк накардани нозукиҳо; кундфаҳмӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
девор — [ديوار] 1. иҳотае, ки аз лой, хишт, санг ва ғ. дар гирдогирди ҷое ё байни ҷое барои ҷудо кардани он месозанд; унсури асосии бино барои нигоҳ доштани бом ва муҳофизати бино аз таъсири барфу борон: девори боғ, девори қалъа, девори хона, девори шаҳр … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
карахта — [کرخته] тиб. як навъи бемории асаб, ки гирифтори он карахт мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
карахткунанда — [کرخت کننده] сифати феълии замони ҳозира аз карахт кардан; беҳискунанда, беҳушкунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
карахтшавӣ — [کرخت شوي] исми амал аз карахт шудан; беҳисшавӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
карахтшуда — [کرخت شده] сифати феълии замони гузашта аз карахт шудан; беҳисшуда, беҳушшуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кузоз — [کزاز] а. тиб. беморие, ки ба сабаби карахт ва шах шудани мушакҳо пайдо мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ